U M U T S U Z L U K
Gün gelir ağlamak istersin,
Kurumuştur göz pınarların akmaz...
Bir yanın sersefil bir yanın dağlanmış,
Sırtına acıdan bir yük vurulmuştur taşıyamazsın...
Sessizliğin biçare haykırışları içinde,
Peşindedir gölgeler kurtulamazsın...
Ve gidemezsin hiçbir yere kapanmıştır yolların.
Gün gelir yeniden başlamak istersin hayata,
Bıraktığın gibi durduğunu zannederek...
Oysa, hasretlik hep aynıdır,
Yalnızlık pusu kurmuştur ilk dönemeçte,
Köşede korkuların göz kırpmaktadır...
Vuslatsa uzak erişilmez ellerdedir,
Rengi siyaha bozmuştur rüyalarının,
Artık ölüm peşindedir her gece.
Gün gelir bu ızdıraplar bitsin istersin,
Ama olmaz,
Hazandır şimdi gördüğün her mevsim...
Yeşil ne renkti, papatya sarı mıydı seçemezsin,
Konsun dersin göçmen kuşlar artık yuvalarına varsın...
Bir çıkış sorarsın bazen nerdedir diye,
Umut insan içindir lâkin,
Umuda bile yol bulamazsın...
Hüseyin AKOVALI
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder